é ü ą

bezokolicznik

bezokolicznik (gramatyka)

Poprawna polszczyzna cenne informacje, niespodzianki, haczyki
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
W wersji oryginalnej — podobnie jak w języku polskim — forma bezokolicznika jest gramatycznie poprawna, mimo to autor się nią nie posłużył.

Małgorzata Gaszyńska-Magiera, Czy możliwe jest przekazanie w przekładzie elementów komunikacji kulturowej?, w: Przekładając nieprzekładalne, red. Małgorzata Ogonowska, Gdańsk, 2000, s. 125

Trzeba jednak mieć świadomość, że wspólna nazwa odnosi się do jednostek o rozmaitej charakterystyce morfologicznej. Na przykład w języku portugalskim bezokolicznik jest formą odmienną przez osobę, zob. M. Gawełko (2006: 255), a w języku francuskim — zdaniem niektórych autorów przez czas, zob. C. Vikner (1980), zdaniem innych — przez aspekt, zob. S. Rémi-Giraud (1988: 18, 27). Z kolei bezokolicznik łaciński wchodzi w opozycje fleksyjne strony i czasu.

Małgorzata Gębka-Wolak, Pozycje składniowe frazy bezokolicznikowej we współczesnym zdaniu polskim, 2011, s. 8

Gramatyka

rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny

formy w tabelce: 

formy alfabetycznie: bezokolicznik; bezokolicznika; bezokolicznikach; bezokolicznikami; bezokoliczniki; bezokolicznikiem; bezokolicznikom; bezokoliczników; bezokolicznikowi; bezokoliczniku

zgłoś poprawkę
Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book