Definicja
behawioryzm to kierunek psychologiczny XX w., ukształtowany w Ameryce, opierający się na poglądzie, że wszystkie różnice między ludźmi uwarunkowane są środowiskiem, w którym żyją, i że całe ich zachowanie ma charakter reakcyjny (stanowi odpowiedź na określony bodziec z zewnątrz); badania psychologiczne powinny więc wziąć za przedmiot zachowanie się ludzi, a nie niemożliwe do poznania procesy psychiczne
