apokalipsa

To znaczy, że od blisko pięćdziesięciu lat nasza eksploatacja przekracza możliwości naturalnego odnawiania zasobów planety. Można ten fakt wypierać, mówić, że symulacje są niedoskonałe, opierają się na mało elastycznych modelach, które nie uwzględniają wielu zmiennych. Ale dziś tylko głusi nie słyszą trąb apokalipsy, a ślepi nie widzą wyciętych lasów, topniejących lodowców, dryfujących w oceanie stert śmieci. Mówi się, że nieodwracalne zmiany nastąpią za dekadę. Perspektywa jest niedorzecznie bliska.

wyborcza.pl, 26.05.2020