Definicja
abnegacja to niedbanie o własne wygody i nieprzywiązywanie wagi do tego, jak się wygląda, jak ubiera itp., przez co zwykle jest się zaniedbanym; słowo książkowe
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
— Kiedy żona, gdy ma dobry dzień, pyta, co mi zrobić do jedzenia, zwykle odpowiadam: „Wszystko jedno, coś dobrego” i nie wynika to z mojej
abnegacji, ale po prostu jedzenie nie jest dla mnie tak ważne jak dla Piotra — tłumaczy Jacek Żakowski.
NKJP: Kuchnia, nr 1, 1999
Wszyscy się na nas gapili. Było na co. Ciocia była osobą niezwykle oszczędną. Ani przedtem, ani potem nie spotkałem osoby równie oszczędnej. Jej ubranie, obuwie, torebka, chustka, oprawka do okularów znajdowały się w takim stanie, że ktoś inny, nawet żyjący z ołówkiem w ręku, dawno by je wyrzucił. Ale ciocia nie wyrzucała niczego. Była z tego dumna. Promieniowała dumą i psychiczną niezależnością. Trudno powiedzieć, czy jej
abnegacja wypływała z silnego indywidualizmu, czy też odwrotnie — indywidualizm uformował się na skutek wieloletniej
abnegacji.
NKJP: Antoni Kroh, Starorzecza, 2010
Pan Borowicz swego przedmiotu uczył z zapałem, wiedzę posiadał ogromną, tylko niewiele posłuchu u dziatwy szkolnej. Wyśmiewano się z niego i naśladowano jego niedźwiedzi, niezgrabny chód. (...) Mieszkał kątem u jednego z podwłochowskich ogrodników i jego
abnegacja posunięta była do ostateczności. Zapominał o posiłkach, goleniu się, myciu i często mój ojciec, chrząkając, wypominał mu jego wygląd. „Kolego, trzeba się ogolić”. A czasem nawet przypominał mu przed lekcją o zapięciu guzików rozporka. Był wyłącznie pochłonięty fizyką i swoim wynalazkiem.
NKJP: Marek Nowakowski, Powidoki, 2010