Największą sławę i uznanie Mieczysław
Brożek zawdzięcza jednak dziś niewątpliwie swojej działalności translatorskiej, przybliżającej nierzadko po raz pierwszy polskiemu czytelnikowi największe arcydzieła literatury antycznej. W tym miejscu należy wspomnieć przede wszystkim domagający się dziś pilnego wznowienia pierwszy całościowy przekład monumentalnego dzieła Tytusa Liwiusza, wydany w 6 tomach w latach 1968–1982 przy współpracy z prof. Józefem Wolskim, przekłady biografii Plutarcha, komedii Terencjusza, ostatniej komedii rzymskiej pt. Querolus, poezji Lukana, Stacjusza, Sydoniusza Apollinarisa czy Prudencjusza. Przekłady Mieczysława
Brożka odznaczają się wiernością względem oryginału, zaopatrzone są zazwyczaj w obszerne i kompetentne komentarze, posiadają zatem dużą wartość naukową, z drugiej zaś strony cechuje je nienaganny styl i potoczystość, dzięki której sięga się po nie z przyjemnością. Profesor
Brożek wykazywał rzadko spotykany talent w tłumaczeniu poezji. Jego przekład epinikiów Pindara otrzymał w roku 1988 nagrodę Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich, które też w roku 1999 przyznało mu nagrodę specjalną za całokształt twórczości.
stowarzyszeniehistorykowstarozytnosci.edu.pl, 18.07.2024