Definicja
-ers to przyrostek tworzący potoczne nazwy członków jakiejś grupy, społeczności, subkultury, zazwyczaj z negatywnym, lecz o różnym stopniu, odcieniem znaczeniowym
-ers
-ers
Poprawna polszczyzna cenne informacje, niespodzianki, haczyki
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
W moim przekonaniu mamy dziś do czynienia nie z demenelizacją wulgaryzmów, ale z menelizacją elit, które na własne życzenie stają się — by użyć określenia stworzonego przez nieżyjącą profesor Annę Pawełczyńską — lumpenelitami. Mam nadzieję, że menelizacja tzw. elit dotyczy mniejszej, choć bardzo hałaśliwej ich części.
Ktoś może powiedzieć, że formułując taką diagnozę, nie idę z duchem czasu, że jestem — posłużę się tu określeniem, które w listopadzie 2020 r. zrobiło furorę — dziadersem. Odpowiem krótko: wolę być dziadersem niż chamersem.
Ktoś może powiedzieć, że formułując taką diagnozę, nie idę z duchem czasu, że jestem — posłużę się tu określeniem, które w listopadzie 2020 r. zrobiło furorę — dziadersem. Odpowiem krótko: wolę być dziadersem niż chamersem.
Bogusław Dunaj, Troska o język polski w czasach przełomu, (w:) Język polski — między tradycją a współczesnością. Księga jubileuszowa z okazji stulecia Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego, red. naukowa Ewa Horyń, Ewa Młynarczyk, Piotr Żmigrodzki, 2021, s. 224
Sieć słów wyrażenia powiązane z opisywanym (wyrazy pokrewne, kolokacje)
- skarbonka słowotwórcza: -ara
Gramatyka
przyrostek
formy: -ers
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
SprawdźCzęsto sprawdzane
Ciekawostki
- śmiać się do rozpuku — Pochodzenie zwrotu śmiać się do rozpuku
- jabłko — Wymowa słowa jabłko w jesieni średniowiecza
- ę — Dlaczego nosowe [e] to ę (e z ogonkiem), a nosowe [o] to ą (a z ogonkiem)