Definicja
-er to cząstka słowotwórcza tworząca od rzeczowników i czasowników głównie nazwy osób będących wykonawcami czynności, np. kontroler jak osoba kontrolująca coś lub kogoś
-er
-er (przyrostek)
Poprawna polszczyzna cenne informacje, niespodzianki, haczyki
- Słowotwórczy imigranci — Co w polszczyźnie tworzy -er?
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Formacje z przyrostkiem -er (ros., bułg. -ep) pojawiły się w języku polskim , rosyjskim i bułgarskim stosunkowo późno (z pewnością -er jest o wiele późniejszy niż większość pozostałych produktywnych formantów obcego pochodzenia o znaczeniu osoby). W języku rosyjskim niektóre derywaty z -ep można do dziś uznawać za formy o niezbyt trwale wyodrębnionym formancie — stąd wahania wymowy i akcentu (np. комбайнер — комбайнёр, костюмер — костюмёр, стартер — стартёр ).
Mariola Walczak-Mikołajczakowa, Słowotwórstwo agentywnych nazw osobowych w języku polskim, rosyjskim i bułgarskim, 2000, s. 45
Sieć słów wyrażenia powiązane z opisywanym (wyrazy pokrewne, kolokacje)
Gramatyka
przyrostek
formy: -er
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
SprawdźCzęsto sprawdzane
Ciekawostki
- krokodyle łzy — Skąd ten krokodyl?
- Mount Everest — Pochodzenie nazwy Mount Everest
- wulgaryzm — A na blogu