Definicja
-er to cząstka słowotwórcza tworząca od rzeczowników i czasowników głównie nazwy osób będących wykonawcami czynności, np. kontroler jak osoba kontrolująca coś lub kogoś
-er
-er (przyrostek)
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Formacje z przyrostkiem -er (ros., bułg. -ep) pojawiły się w języku polskim , rosyjskim i bułgarskim stosunkowo późno (z pewnością -er jest o wiele późniejszy niż większość pozostałych produktywnych formantów obcego pochodzenia o znaczeniu osoby). W języku rosyjskim niektóre derywaty z -ep można do dziś uznawać za formy o niezbyt trwale wyodrębnionym formancie — stąd wahania wymowy i akcentu (np. комбайнер — комбайнёр, костюмер — костюмёр, стартер — стартёр ).
Mariola Walczak-Mikołajczakowa, Słowotwórstwo agentywnych nazw osobowych w języku polskim, rosyjskim i bułgarskim, 2000, s. 45
Sieć słów wyrażenia powiązane z opisywanym (wyrazy pokrewne, kolokacje)
Ciekawostki
Słowotwórczy imigranci
Przyrostek ||-er| występuje prawie wyłącznie w słowach obcego pochodzenia. Nie oznacza to jednak, że
Gramatyka
przyrostek
formy: -er
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
SprawdźCzęsto sprawdzane
Ciekawostki
- biedronka — Skąd nazwa biedronki?
- cienki Bolek — Uuu, cienki Bolek...
- smaczliwka — Smaczliwka w XIX-wiecznym opisie