Reguła nr 80 w Kompendium dobrej polszczyzny

80 Użycie liczebników zbiorowych (troje, siedmioro)
liczebniki

I Nie wszystkie liczebniki główne mają swoje odpowiedniki w liczebnikach zbiorowych. Takie odpowiedniki w polszczyźnie istnieją dla
1. liczebników od dwa do dziewiętnaście (dwoje, troje, czworo, pięcioro, sześcioro, siedmioro, ośmioro, dziewięcioro, dziesięcioro, jedenaścioro, dwanaścioro, trzynaścioro, czternaścioro, piętnaścioro, szesnaścioro, siedemnaścioro, osiemnaścioro, dziewiętnaścioro);
2. liczebników oznaczających dziesiątki od dwadzieścia do dziewięćdziesiąt (dwadzieścioro, trzydzieścioro, czterdzieścioro, pięćdziesięcioro, sześćdziesięcioro, siedemdziesięcioro, osiemdziesięcioro, dziewięćdziesięcioro);
3. dwóch liczebników nieokreślonych: kilka, kilkanaście (kilkoro, kilkanaścioro);
4. poza tym istnieje jeszcze liczebnik zbiorowy oboje (obydwoje).

II. Liczebniki zbiorowe, typu dwoje, troje, czworo, pięcioro itd., używane są:

1.
Całą treść widzą tylko użytkownicy pełnej wersji Dobrego słownika.
Zyskaj pełny dostęp do tej i 390 pozostałych reguł.
zamów
newsy, porady + e-book