Definicja
koncyliacyjne zachowanie, postawa itp. wyraża chęć niewchodzenia w konflikty (nie tyle jednak chęć unikania ich, ile mądrego im zapobiegania); słowo książkowe
koncyliacyjne zachowanie, postawa itp. wyraża chęć niewchodzenia w konflikty (nie tyle jednak chęć unikania ich, ile mądrego im zapobiegania); słowo książkowe
Pełną treść widzą tylko abonenci Dobrego słownika.
NKJP: Polityka, 2003
NKJP: Edyta Bielak, Henryk Lewandowski, Granice liberalizacji prawa pracy. Problemy zabezpieczenia społecznego, 2003
przymiotnik stopniowalny opisowo (bardziej, najbardziej)
formy alfabetycznie: koncyliacyjna; koncyliacyjną; koncyliacyjne; koncyliacyjnego; koncyliacyjnej; koncyliacyjnemu; koncyliacyjni; koncyliacyjny; koncyliacyjnych; koncyliacyjnym; koncyliacyjnymi; niekoncyliacyjna |
NKJP: Polityka, 2005
przysłówek odprzymiotnikowy stopniowalny opisowo (bardziej, najbardziej)
formy: koncyliacyjnie; niekoncyliacyjnie
rzeczownik rodzaj żeński odmienny
Odmiana w przyjaznej postaci — zyskaj pełny dostęp
formy alfabetycznie: koncyliacyjności; koncyliacyjnościach; koncyliacyjnościami; koncyliacyjnością; koncyliacyjnościom; koncyliacyjność
koncyliacyjny to w prawie: taki, który związany jest z koncyliacją
Traktat koncyliacyjny i arbitrażowy między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską, sporządzony w Warszawie dnia 20 stycznia 1993 r., Dz.U. z 1994 nr 67 poz. 289, prawo.legeo.pl
przymiotnik niestopniowalny
formy alfabetycznie: koncyliacyjna; koncyliacyjną; koncyliacyjne; koncyliacyjnego; koncyliacyjnej; koncyliacyjnemu; koncyliacyjni; koncyliacyjny; koncyliacyjnych; koncyliacyjnym; koncyliacyjnymi; niekoncyliacyjna |