Definicja
banjo to instrument muzyczny strunowy szarpany, mający korpus rezonansowy w postaci niewielkiego, płaskiego bębenka obciągniętego od wierzchniej strony błoną (przypominającego tamburyn) i od 4 do 7 strun w zależności od wersji rozpiętych nad długim gryfem; popularny instrument wśród Murzynów amerykańskich na przełomie XIX i XX w. (m.in. jako akompaniujący instrument wędrownych wykonawców bluesa), później w różnych wielkościach i z różną liczbą strun instrument zespołów jazzowych, tanecznych (muzyka country, bluegrass itp.)
