Definicja
zaratusztrianizm to jedna z najstarszych religii na świecie, założona około 3,5 tysiąca lat temu przez Zaratustrę, żyjącego na terenach współczesnego Iranu, opierająca się na dualizmie i wynikającym z niego przekonaniu o ciągłej walce dwóch przeciwstawnych mocy: boga światła i dobra, prawdy i porządku Ahura Mazdy oraz boga ciemności i zła, kłamstwa i chaosu Angra Mainju — ludzie mają wolną wolę i mogą opowiedzieć się za dobrem lub za złem; zaratusztrianizm kładzie duży nacisk na odpowiedzialność moralną jednostki: każdy czyn ma znaczenie, ponieważ wpływa na równowagę między dobrem a złem na świecie oraz zostanie osądzony w czasie sądu ostatecznego, po którym nastąpi zwycięstwo dobra i odnowienie świata; ważną cechą tej religii jest także szacunek dla natury i czystości ognia symbolizującego boską mądrość, świątynie ognia to miejsca kultu; chociaż dzisiejsza liczba wyznawców zaratusztrianizmu jest stosunkowo mała (w głównej mierze skoncentrowana w społecznościach parsów w Indiach i w Iranie), religia ta nadal odgrywa istotną rolę w zrozumieniu ewolucji idei monoteistycznych oraz w badaniach nad religiami starożytnego Bliskiego Wschodu, była tam kiedyś religią dominującą: oficjalne wyzwanie państwa partyjskiego (247 p.n.e. – 226 n.e.) i imperium Sasanidów (226–632 n.e.); choć zaratusztrianizm to religia przesiąknięta elementami dualizmu, dziś wierni postrzegają ją jako zdecydowanie monoteistyczną, z jedynym bogiem Ahura Mazdą jako postacią centralną — starożytną doktrynę tłumaczą w sposób mający w ich mniemaniu współgrać z potrzebami nowoczesnego społeczeństwa: poprzez odrzucenie istnienia jakiejkolwiek złej istoty przeciwstawnej Bogu i sytuowanie opozycji dobro – zło wyłącznie na płaszczyźnie ludzkich wyborów
