Definicja
wątpia to książkowo wnętrzności; słowo nieco przestarzałe
wątpia
wątpia
Poprawna polszczyzna cenne informacje, niespodzianki, haczyki
Słownik synonimów tożsame znaczeniowo (zastępcze słowa)
- wnętrzności
- książkowo:trzewia
Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
- bebechy; flaki; jelita; kiszki
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Niech pan nie kusi losu, panie Hazuka — stęknął Gustav i ułożył się wygodniej na krześle. Czuł w brzuchu błogie szemranie: piwo aksamitnym strumieniem opływało mu wątpia. Także i panu Holubowi z każdym łykiem wracały siły i poprawiało się krążenie.
NKJP: Robert Urbański, Jacek Kondracki, Operacja „Dunaj”, 2009
Błachut był znajomym Skakuja, dekoratora niewyszukanych wnętrz, któremu coś najwyraźniej zalegało w wątpiach, bo zawsze był skitwaszony i zamknięty, do którego jednak, z racji zajmowanego w strukturach stanowiska, wzdychały wszystkie zdrowe dziewczęta (...)
NKJP: Sławomir Shuty, Ruchy, 2008
Ciekawostki
Skąd w ogóle wątpia się wzięły?
Historia tego słowa w języku polskim to jedna wielka zagadka. W jednej z audycji poświęconych językowi zarówno osoba prowadząca, jak i udzielająca wyjaśnień, używała słowa wątpia w liczbie pojedynczej w rodzaju żeńskim: (ta) wątpia, (tej) wątpi
Gramatyka
rzeczownik plurale tantum rodzaj niemęskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: wątpi; wątpia; wątpiach; wątpiami; wątpiom; wątpiów
