uroboryczny

Liczy się zatem każda chwila, nie ma miejsca dla słabych, nie ma miejsca dla chorych, nie ma miejsca dla załamanych, trzeba robić, trzeba nieustannie coś robić, bo jeśli nieustannie się czegoś nie robi, można stracić pieniądze, pieniądze zaś są wszystkim, co mamy, wszystkim, na czym nam zależy.
W ten sposób zamyka się owo iście uroboryczne koło, którego efekty, przejawiające się w najrozmaitszych formach, widzimy w statystykach coraz częstszej zapadalności na depresję, rosnącej liczby samobójstw, zawałów serca, wylewów, a także, last but not least, w nadciągającej na horyzoncie superbakterii.

krytykapolityczna, 28.11.2013