Definicja
            
            tutu to specjalna spódniczka noszona przez tancerki baletowe podczas występów, zazwyczaj uszyta z wielu warstw tiulu, dzięki czemu wygląda lekko i unosi się podczas tańca; istnieją różne rodzaje tutu – niektóre są krótsze i sztywne (odsłaniają całe nogi), inne są dłuższe i bardziej zwiewne        
    
        
        
        
        
        
        
        
                
        
        Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
                
                            Nakładam córce wełnianą czapeczkę. Wyglądamy podobnie, zabawne. Jeszcze nie zaczęła domagać się różowych 
tutu, strojów z Elsą, koron księżniczki, różowej biżuterii, więc mogę udawać, że jest miniaturową wersją mamusi, której największą ekstrawagancją, jeśli chodzi o upiększanie się strojem, jest obrączka z ciemnego tytanu.                                         
KWJP: Natalia Fiedorczuk, Jak pokochać centra handlowe, 2016
                     
            
                            Dlaczego przychodzą właśnie do ciebie?
– Jestem ich nauczycielem baletu, a taniec to jedno z niewielu narzędzi, które z łatwością przełamuje granice między ludźmi. Skoro ruszamy razem ciałami, łatwiej nam rozmawiać. Z pewnością ma to związek również ze sposobem, w jaki uczę. Często siadam i pozwalam im przejąć dowodzenie. Nigdy nie chodzi o perfekcję. To sprawia, że nasza więź jest naprawdę mocna. Wielu dziewczynom towarzyszyłem w dorastaniu – kiedyś pomagałem im wkładać buty i 
tutu, teraz zdają na studia. Ufają mi w 100 procentach.                                         
z Mikiem Wamayą rozmawia Maria Hawranek, wywiad ukazał się w magazynie „Wolna Sobota” „Gazety Wyborczej” z 17 października 2020 r., kulczykfoundation.org.pl
                     
            
                            Sporo jest ładnych obrazków obyczajowych, dynamicznych scen zbiorowych i dobrych, wychodzących poza schemat pomysłów choreograficznych Moniki Myśliwiec (rozbawiają huzarzy pląsający w białych rajstopach i sztywnych spódniczkach 
tutu). Gdyby nie dziwaczna puenta i urwany bez pomysłu trzeci akt, miłośnicy operetki byliby zachwyceni.                                         
KWJP: Izabella Adamczewska, Esesmani w operetce — „Baron cygański”, Gazeta Lokalna — Łódź, 23.03.2015