Czasownik *sęgti ‘sięgać po coś’ jest
teliczny (por. definicje tego słowa w językach słowiańskich [Boryś 2005: 547]), zatem jego derywaty muszą być też
teliczne.
Marek Maziarz, Kategoria aspektu w „Kazaniach świętokrzyskich i w 1. cz. „Psałterza floriańskiego” na tle prasłowiańskim (staro-cerkiewno-słowiańskim, Wrocław, 2009
W gruncie rzeczy nie istnieją czasowniki
teliczne, istnieją jedynie
teliczne sytuacje w rzeczywistości pozajęzykowej, do których odnoszą się dane czasowniki. Określenie
czasownik teliczny powstało ze względów ekonomii językowej i w takiej formie weszło do nomenklatury językoznawczej. Wyrażenie
telic situation pochodzi od Gareya (1957), pod względem treści odpowiada Vendlerowskiemu (1967)
accomplishment, tj. sytuacji przedstawiającej całkowite dokonanie procesu, np.
drawing a circle. Definicja sytuacji
telicznych obejmuje zatem sytuacje charakteryzowane przez zmianę stanu czy osiągnięcie momentu końcowego trwającego jakiś czas procesu (por. Grzegorczykowa, Laskowski i Wróbel 1984: 154nn.). Natomiast sytuacje ateliczne trwają w czasie w sposób nieograniczony, a zatem niemożliwe jest przyporządkowanie im momentu końcowego, np.
John is singing.
Andrzej S. Feret, Próba określenia kategorii gramatycznej ‘imiesłów'. Studium typologiczne zjawiska w języku niemieckim i polskim, w: Studia Linguistica Universitatis Jagellonicae, Kraków, 2006, s. 42