Rozdział pierwszy studium, zatytułowany
Islamska republika Iranu jako państwo wyznaniowe, został poświęcony procesom historyczno-politycznym, które doprowadziły do stworzenia
XX-wiecznych idei systemu teokratycznego opartego na wartościach islamu szyickiego —
welājat-e faqih. W tej części Autorka zawarła również szkic historyczny, w którym omówiła proces islamizacji, a następnie
szyityzacji państwa perskiego. Dodatkowo, poruszyła problem miejsca uznanych i nieuznanych mniejszości niemuzułmańskich w społeczeństwie muzułmańskim oraz stosunku władz do tych mniejszości.
Mateusz M. Kłagisz, recenzja książki „Mniejszość zaratusztriańska we współczesnym Teheranie”, Przegląd Orientalistyczny, nr 3/4, 2015, s. 291
— Na terenie
Syrii prowadzona jest „proxy war” — wojna zastępcza. Rosja chce pokazać, że jest ważnym graczem międzynarodowym i może uderzyć w USA bez konieczności wszczynania bezpośredniego konfliktu. Także
Arabia Saudyjska, która jest liderem wśród państw
sunnickich, chce pokazać, że nie pozwoli na
szyizację Bliskiego Wschodu. Różne kraje wykorzystują ten konflikt do realizacji własnych geopolitycznych celów.
— Zdecydowanie tak. Cechą długotrwałych konfliktów wewnętrznych jest angażowanie się zewnętrznych graczy. Bardzo dobrym przykładem jest konflikt
irańsko-saudyjski w Syrii. Oba państwa aspirują do przywództwa, odpowiednio, nad światem szyickim i sunnickim.
Iran broni Syrii szyickiej, a Arabia Saudyjska uważa, że Iran buduje szyicki półksiężyc na
Bliskim Wschodzie, który jej zagraża. Pomieszanie ambicji i strachu.
rozmowa z Krzysztofem Strachotą, euractiv.pl, 28.09.2016