szosa

Skąd przyszła (przyjechała?) szosa i w jakim rodzaju Wyraz szosa przyszedł do nas z języka francuskiego, gdzie chaussée (wym. [szose]) jest rzeczownikiem rodzaju żeńskiego i oznacza ‘groblę’, ‘gościniec’, ‘drogę bitą’. Wywodzi się go od łacińskiego calceata, czyli ‘(umocniona) za pomocą wapna’.
Nie ma pewności, czy na całość terytorium języka polskiego przyszedł bezpośrednio z francuszczyzny. W XIX wieku nowy polski wyraz szosse miewa

Daleko od szosy, czyli szosa w gwarach wiejskich Ten nowy wynalazek, pozwalający poczcie i powozom szybko się przemieszczać z jednego miasta do drugiego, niełatwo się adaptował w systemach dialektalnych, starszym rodzeństwie polszczyzny literackiej. Nie było łatwo z rodzajem, więc wyraz ten mógł mieć rodzaj męski, żeński bądź nijaki. Niełatwo było zaadaptować francuskie -ée, a w systemach językowych, gdzie występuje mazurzenie próbowano francuskie [š] albo zmazurzyć, albo wymówić przez [ś].
Redaktor Dobrego słownika A. Czesak usłyszał w

Ćwiczenia dykcji Wszyscy to znają, ale nic nas nie powstrzyma przed napisaniem, że

w czasie suszy szosa sucha.

Ten łamacz języka oparty jest na