Definicja
szekspirowskie jest to, co dotyczy Szekspira lub jest uważane za charakterystyczne dla niego bądź dla jego twórczości
szekspirowski
1. szekspirowski
Wariant
- Szekspirowski
Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
- Kiedy wielką literą, zob. 150. jaką literą (osoby): przymiotniki od nazwisk i imion
- 405. słowotwórstwo: przymiotniki dzierżawcze od nazwisk
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Autorzy zwracają uwagę na erozję siły Szekspirowskich słów, wynikającą z włączenia ich do języka potocznego lub z powszechnego cytowania niektórych fragmentów.
Marta Gibińska, „The time is out of joint”, czyli o tkance słów, w: Przekładając nieprzekładalne, red. Małgorzata Ogonowska, Gdańsk, 2000, s. 285
Ujawnić muszę wstydliwy sekret — nigdy nie czytywałem Andrzeja Sapkowskiego, tak jak sama literatura fantasy jest mi głęboko obca. Cały świat smoków, elfów, krasnoludów, wszelakich odrażających pokrak oraz czarowników to dla mnie dziecinada. Owszem, oglądałem ekranizacje „Władcy pierścieni” i „Hobbita” oraz — ma się rozumieć — w wielkich emocjach „Grę o tron”, która jest akurat wielką szekspirowską opowieścią o władzy i nie zmienią tego żadne smoki czy zombi.
K. Varga, wyborcza.pl, 3.02.2020
Gramatyka
przymiotnik niestopniowalny
formy alfabetycznie: szekspirowscy; szekspirowska; szekspirowską; szekspirowski; szekspirowskich; szekspirowskie; szekspirowskiego; szekspirowskiej; szekspirowskiemu; szekspirowskim; szekspirowskimi formy zaprzeczone: nieszekspirowscy; nieszekspirowska; nieszekspirowską; nieszekspirowski; nieszekspirowskich; nieszekspirowskie; nieszekspirowskiego; nieszekspirowskiej; nieszekspirowskiemu; nieszekspirowskim; nieszekspirowskimi
1.1. po szekspirowsku
Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
- 104. przymiotniki i przysłówki: wyrażenia przysłówkowe typu po ...-sku, po ...-cku, po ...-dzku
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Tłumacz zrezygnował zupełnie z ciągłości metaforycznej i tym samym pozbawił polski tekst tej struktury słownej, która tak wyraziście podkreśla konflikt Klaudiusza i Hamleta w aspekcie politycznym i moralnym, która tak bardzo po szekspirowsku ustawia obie postacie naprzeciw siebie i wobec państwa duńskiego.
Marta Gibińska, „The time is out of joint”, czyli o tkance słów, w: Przekładając nieprzekładalne, red. Małgorzata Ogonowska, Gdańsk, 2000, s. 285
Gramatyka
frazem przysłówkowy
formy: po szekspirowsku
