Definicja
szarańczyn strąkowy to zimozielone drzewo dziko rosnące lub uprawiane w obszarze śródziemnomorskim, osiągające do 15 m wysokości, mające dość szeroką koronę, łuszczącą się korę, grube, skórzaste liście, duże, mięsiste, brązowe strąki, których wnętrze jest wypełnione jadalnym miąższem i drobnymi nasionami; strąków używa się jako paszy, z nasion wyrabia się mączkę karob
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Na początku lat 20. i 50. XX wieku amerykańskie ministerstwo zdrowia prowadziło badania nad zastosowaniem owoców
szarańczynu w Stanach Zjednoczonych, szczególnie w stanie Kalifornia, a importowane strąki sprzedawano na ulicach jako substytut tanich cukierków.
Jarosław Molenda, Rośliny, które udomowiły człowieka, 2021
