Definicja
polichlorek winylu to substancja w postaci białego proszku służąca do wytwarzania tworzyw sztucznych, otrzymywana przez polimeryzację chlorku winylu, trudno palna, odporna na promieniowanie UV i warunki atmosferyczne, łatwo poddająca się obróbce mechanicznej, stosowana do produkcji rur, rynien, zbiorników na chemikalia; w wersji zmiękczonej (różnoprocentowy dodatek plastyfikatorów) mniej trwała, a stosowana do wyrobu izolacji, wężów, folii, opakowań