piwot

Wyglądało to na łatwiznę: stoisz przed kimś, kto ma piłkę, i kołyszesz ciałem, aż zirytujesz przeciwnika do tego stopnia, że się zdekoncentruje. Kiedy Weasel Torres kozłował w moją stronę, ja wyskoczyłem przed niego, odcinając mu drogę do kosza swoją wątłą sylwetką. Mimo zwodów i piwotów Weasela wytrwale wywijałem pajacyki, na dobitkę beknąłem mu w twarz, i ostatecznie chłopak rzucił słabo, a piłka z brzękiem odbiła się od obręczy jak kula armatnia.

Paul Beatty, Białoczarny, tłumaczenie Ewa Penksyk-Kluczkowska, 2018 (1996)