Definicja
onomatopeja to wyraz (lub zespół wyrazów), który w swym brzmieniu podobny jest do jakiegoś dźwięku lub odgłosu naturalnego, np. miau jako naśladowanie dźwięku wydawanego przez kota czy bum jako naśladowanie odgłosu upadku czegoś ciężkiego
onomatopeja
onomatopeja
Poprawna polszczyzna cenne informacje, niespodzianki, haczyki
Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
- 283. odmiana nazw i rzeczowników (B): żeńskie zakończone na -ja po samogłoskach (np. tuleja, papaja)
- 391. edycja tekstu: onomatopeje imitujące wypowiedź, dialog, monolog
Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
- dźwiękonaśladownictwo; wyraz dźwiękonaśladowczy
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Trudno: trzeba więc nauczyć się kilkunastu żelaznych pozycji na pamięć i recytować, patrząc dziecku w oczy, uśmiechając się, tuląc je. Przydadzą się wtedy wiersze z dużą liczbą onomatopei — „Lokomotywa” Tuwima (ze swoimi wszystkimi: „Buch! Ufff! Pufff!”) albo „Dziadzio Mrok” Ewy Szelburg-Zarembiny („Pada pada deszcz chlupu chlupu chlup! Idzie Dziadzio Mrok tupu tupu tup!”). Pod koniec pierwszego roku życia dziecko powinno zrozumieć, skąd pochodzą wiersze i zacząć domagać się książek.
NKJP: Polityka, 2001
Sieć słów wyrażenia powiązane z opisywanym (wyrazy pokrewne, kolokacje)
- przymiotnik: onomatopeiczny
Gramatyka
rzeczownik rodzaj żeński odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: onomatopei; onomatopeja; onomatopeją; onomatopejach; onomatopejami; onomatopeje; onomatopeję; onomatopejo; onomatopejom
