Definicja
lobotomia to zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu połączeń nerwowych między płatami czołowymi a międzymózgowiem, przeprowadzony po raz pierwszy w 1935 roku (jego wykonawca w 1949 roku otrzymał Nagrodę Nobla), przez wiele lat uważany za środek zaradczy na schizofrenię i inne zaburzenia psychiczne, faktycznie doprowadzający częstokroć do trwałych i nieodwracalnych uszkodzeń mózgu, a nawet bezpośrednio do śmierci