kizior

I rzeczywiście, w rękach kiziora, nocnego włóczęgi, błyszczała ćwiartka, a on sam po prostu miał ochotę na wypicie ze studentami.

NKJP: Dziennik Polski, 2005

A tak się kiziory tej pompy bali, że niejeden ze wszystkiem pić przestał.

Wiech, Śmiech śmiechem, 1976, s. 44

Czterdziestoletnie niemowlaki na gazie, czyli większość mych kumpli, nie szalały, nie urządzały brewerii i nie demolowały. Gorzała wchłaniana latami niszczy organizm, odbiera siłę i energię. Stary kizior w białej gorączce wrzeszczy, miota się na cztery strony, jak dziecko może spowodować pożar i jak wariat zabić, ale tylko bezbronnego. Najczęściej jednak najgroźniejsze przestępstwa pijaków ze szlifem to niedorzeczne kłótnie (...)

Feliks Zelent, Nie przepiłem siebie, 1972