Definicja
kapucyn to członek katolickiego męskiego zakonu żebraczego wyodrębnionego w 1528 roku ze wspólnoty franciszkańskiej, podejmującego zadania misyjne, podkreślającego krzewienie braterstwa oraz wagę modlitewnego milczenia i skupienia, posługującego się zakonnym strojem w formie brązowego habitu z charakterystycznym długim kapturem, przepasanego białym sznurem; kapucyni tradycyjnie noszą brody