iteratywny

Mamy tu natomiast do czynienia z pewną ambiwalencją znaczeń, której kontekst nie rozwiązuje. Nie wiadomo mianowicie, czy chodzi o czynność jednorazową czy też iteratywną (...)

Elżbieta Tabakowska, Struktura wydarzenia w literackim tekście narracyjnym jako problem przekładu, w: Przekładając nieprzekładalne, red. Małgorzata Ogonowska, Gdańsk, 2000, s. 29

Zacznijmy od ograniczonej listy czasowników iteratywnych, które oznaczają sytuacje powtarzane wielokrotnie w odstępach czasowych, przy czym niektóre z nich odznaczają się sporadycznością powtórzeń:

(1) bywać, chadzać, czytywać, grywać, jadać, miewać, mawiać, pijać, pisywać, siadywać, sypiać, widywać.

Nie tylko ich lista jest ograniczona, ale także ich frekwencja (...). Mogą one być z powodzeniem zastąpione przez swoich partnerów imperfektywnych, od których są derywowane: Śniadanie jadam // jem zwykle o ósmej. Jednak, jeść i jadać nie są synonimiczne, gdyż jeść jest dwuznaczne, a jadać nie posiada znaczenia kursywnego (progresywnego), a jedynie iteratywne. Dlatego też, żeby utrzymać znaczenie iteratywne w wypowiedzi, jeść musi się połączyć z odpowiednim
zwrotem przysłówkowym oznaczającym częstotliwość (tutaj: zwykle) lub innym wyznacznikiem tekstowym. Podobnie jest z pozostałymi partnerami imperfektywnymi czasowników zacytowanych w (1).

Małgorzata Nowakowska, Rezultatywność w języku francuskim i polskim, 2020, s. 48