emir

Czeczenia nigdy nie pogodziła się z rosyjską okupacją, a tradycja oporu zainicjowanego przez dzielnego wodza imama Gimraha Szamila jest obecna w Czeczenii do dzisiaj. Na ten sam czas przypadła zwielokrotniona aktywność Rosji w Azji Centralnej, która doprowadziła do uzależnienia kolejnych chanatów i państw plemiennych. W 1868 r. emir Buchary, w 1873 r. emir Chiwy, a w 1875 r. emir Kokandy uznali się lennikami carów.

NKJP: A. Chwalba, Historia powszechna. Wiek XIX, 2008

Przed bramami miasta można było zobaczyć obozowiska zbudowane przez nomadów czekających wiosny, aby znów wyruszyć na pustynię. Pięć razy dziennie duchowni mahometańscy z 700 minaretów odmawiali modlitwy zwróceni w stronę Mekki.
Ponad tymi wszystkimi ludźmi stoi emir, szejk Khalifa Bin Hamad Al-Thani, który ogłosił to państwo niezależnym w 1971 r. Mówi się, że to on prowadzi swój naród do chwały i sławy. To samo można usłyszeć o ekscelencji szejku Hamad Bin Khalifa Al-Thani, bracie emira i ministrze obrony. To właśnie on rok temu postanowił spożytkować dla Kataru dokonanie Zachodu: grę w tenisa i towarzyszącą mu inscenizację.

NKJP: Gazeta Wyborcza, 1993