dewulgaryzacja

Funkcjonuje (podobnie jak niekiedy w mówionym języku potocznym) jako ogólny okrzyk zachwytu (zajebiście! [MA,48], coś zajebistego! [RN,39,II]), bywa najwyższą pochwałą dzieła plastycznego, (...), koncertu, zespołu, głosu wokalisty, siły brzmienia, jakości gry, stylu czy kierunku muzycznego, twórczości danego zespołu itd., itp. Możliwe, że wulgarny źródłosłów tego słowa jest już przez jego użytkowników słabo uświadamiany, tym bardziej, że dewulgaryzacja jest nierzadkim losem „słów brzydkich" często używanych [Kowalikowa, 1994, s. 109-112].

Wojciech Kajtoch, Świat prasy alternatywnej w zwierciadle jej słownictwa, 1999, s. 69