Definicja
bezosobnik to w gramatyce polskiej: forma czasownika zakończona na -no (np. spadano) lub -to (np. sprzątnięto)
bezosobnik
bezosobnik
Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
- forma bezosobowa
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Praktyka dydaktyczna pokazuje, że studenci języka polskiego jako obcego, kiedy uczą się bezosobnika, z reguły odwołują się do imiesłowu biernego. To jest bezosobniki, takie jak napisano, rozbito, kojarzą z formami napisany, rozbity. Wcale nie dziwi takie pojęcie, ponieważ łączy ono formy czasownikowe, zawierające identyczny wykładnik morfologiczny -n-/-t-.
Jan Fellerer, Kilka uwag o płaskiej koncepcji gramatyki języka polskiego jako obcego, (w:) W poszukiwaniu nowych rozwiązań. Dydaktyka języka polskiego jako obcego u progu XXI wieku, red. Władysław T. Miodunka, Anna Seretny, 2008, s. 98
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: bezosobnik; bezosobnika; bezosobnikach; bezosobnikami; bezosobniki; bezosobnikiem; bezosobnikom; bezosobników; bezosobnikowi; bezosobniku
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
SprawdźCzęsto sprawdzane
Ciekawostki
- kamienować — Dawniej kamionowano
- słony — Pochodzenie
- lwia część — Dlaczego lwia część?