bezosobnik

bezosobnik

Definicja

bezosobnik to w gramatyce polskiej: forma czasownika zakończona na -no (np. spadano) lub -to (np. sprzątnięto)

Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
  • forma bezosobowa
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Praktyka dydaktyczna pokazuje, że studenci języka polskiego jako obcego, kiedy uczą się bezosobnika, z reguły odwołują się do imiesłowu biernego. To jest bezosobniki, takie jak napisano, rozbito, kojarzą z formami napisany, rozbity. Wcale nie dziwi takie pojęcie, ponieważ łączy ono formy czasownikowe, zawierające identyczny wykładnik morfologiczny -n-/-t-.

Jan Fellerer, Kilka uwag o płaskiej koncepcji gramatyki języka polskiego jako obcego, (w:) W poszukiwaniu nowych rozwiązań. Dydaktyka języka polskiego jako obcego u progu XXI wieku, red. Władysław T. Miodunka, Anna Seretny, 2008, s. 98

Gramatyka

rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny

formy w tabelce: 

formy alfabetycznie: bezosobnik; bezosobnika; bezosobnikach; bezosobnikami; bezosobniki; bezosobnikiem; bezosobnikom; bezosobników; bezosobnikowi; bezosobniku

zgłoś poprawkę
Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

  • Bachmut — Bachmut etymologicznie
  • Lwów — Pochodzenie nazwy Lwów
  • km — Skąd wzięło się internetowe km

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book