Po rozczarowujących mistrzostwach świata w 1990 roku Łobanowski opuścił ZSRR i wyjechał na Bliski Wschód, w 1996 przekonano go jednak do powrotu do Dynama, częściowo bogactwem obiecanym przez nowych inwestorów, lecz głównie potencjałem pokolenia Szewczenki, Ołeha Łużnego,
Serhija Rebrowa i Władysława Waszczuka. Poprowadził kijowian do półfinału Ligi Mistrzów w 1999 roku — jako swoją trzecią wielką drużynę — ale nim trzy lata później zmarł z powodu udaru, podejrzewano, że walczył sam ze sobą, gdy ze względu konieczność sprzedaży większości wartościowych graczy został zmuszony do opierania się na piłkarzach z importu. Według
Serhija Połhowskiego, wiceprezesa Dynama, rzucało się w oczy, że w ostatnich miesiącach pracy z drużyną miał kłopoty z radzeniem sobie nawet z miejscowymi zawodnikami, którzy nie dorastali w czasach komunizmu.
Jonathan Wilson, Odwrócona piramida. Historia taktyki piłkarskiej, tłumaczenie Bartosz Lewandowski, 2012