Definicja
Nowa Francja to XVI–XVIII w. francuska kolonia w Ameryce Północnej, zajmująca wschodnie i środkowe tereny współczesnych Kanady i USA; przestała istnieć w 1763 roku, gdy w wyniku pokoju paryskiego kończącego wojnę siedmioletnią jej tereny zostały oddane Wielkiej Brytanii i Hiszpanii