Definicja
Ku-Klux-Klan to organizacja zrzeszająca protestanckich białych mężczyzn z południowych stanów USA, działająca przez kilka lat po wojnie secesyjnej, zorganizowana na wzór tajnego stowarzyszenia, sprzeciwiająca się zmianom społecznym i równym prawom dla czarnoskórych mieszkańców (dyskryminująca też osoby innych ras i wyznawców innych religii, zwłaszcza żydów i katolików), stosująca brutalną przemoc, nieraz posuniętą do linczów, morderstw, podpaleń, w latach 70. XIX wieku zwalczana przez amerykańskie władze w szeroko zakrojonych akcjach; w 1915 roku reaktywowana, w latach 20. wieku XX licząca nawet kilka milionów członków, potem szybko tracąca popularność w wyniku skandali obyczajowych i przestępstw kryminalnych, samorozwiązana w 1944 roku; po II wojnie światowej odrodzona po raz drugi, ale tym razem nietworząca zwartej struktury, lecz działająca w formie luźno powiązanych grupek i frakcji; członkowie Ku-Klux-Klanu nosili białe stroje i charakterystyczne wysokie, spiczaste kaptury z zasłonami na twarz (mającymi jedynie otwory na oczy)
