Przymiotnik (także imiesłów przymiotnikowy i zaimki o fleksji przymiotnikowej, np. dzierżawcze) występujący w zdaniu w funkcji
przydawki dostosowuje przypadek, rodzaj i liczbę do rzeczownika, którego jest określeniem. Problemy poprawnościowe pojawiają się, gdy dwa przymiotniki mają odnosić się do jednego rzeczownika:
(1) Rozmawiał z rządem francuskim i niemieckim.
(2) Wysypał tam nieco ziemi kompostowej i torfowej.
Pierwszego rodzaju problem może dotyczyć składni: czy można użyć rzeczownika w liczbie pojedynczej, skoro chodzi o dwa byty w świecie realnym? Jak w (1). Drugi problem może dotyczyć właśnie realności: czy chodzi o jeden byt, czy o dwa? Jak w (2).
W tej regule zajmujemy się zdaniami odnoszącymi się do (przynajmniej) dwóch bytów. Nie interesują nas więc połączenia
miły, szybki chłopiec, o których interpunkcji napisaliśmy w regule
interpunkcja: dwa przymiotniki (na rozkopanej, mokrej ziemi).
Mamy kilka możliwości, z których możemy skorzystać. Przedstawiamy je poniżej: