Na kartach narysowane są różne symboliczne przedmioty: plastikowa butelka po wodzie, kartki papieru, gazety, szklane słoiki, obierki od warzyw, skorupki od jajek, skrzywione gwoździe, opakowanie od śmietany, zwiędnięte kwiaty. Karty możemy przygotować sami — rysunki mogą być wykonane przez nas lub możemy wykorzystać gotowe
cliparty. Warto je zafoliować, wtedy będziemy mogli wykorzystywać je wielokrotnie.
Ewa Kiezik-Kordzińska, Czy śmieci to problem? Edukacja ekologiczna w nauczaniu początkowym, 2009, s. 48
Z tych powodów
kliparty Office’a były rozpowszechniane jako WMF. Instalowano je domyślnie. W czasach, gdy „znalezienie obrazka w Internecie” było trudne lub niemożliwe (...), użycie grafik z domyślnej biblioteki
klipartów było nagminne. Trudno mieć o to pretensje, bo nie było innego wyjścia. Galerie dodatkowych
klipartów były nawet sprzedawane jako oddzielny produkt na CD. Często były one tworzone w tym samym stylu, co te z pakietu Office.
Z nadejściem Internetu
kliparty zestarzały się w mgnieniu oka. Ich niewyszukany, acz charakterystyczny styl, kicz lub inna artystyczna nędza i klimat rodem z poprzedniej epoki sprawiały, że ozdabiany nimi dokument natychmiast tracił w oczach odbiorców. Wydawał się wręcz krzyczeć „niniejsze dzieło stworzyła osoba bez wyobraźni i jego reszta jest prawdopodobnie tak samo nudna i niewyszukana jak jej życie”.
Kamil J. Dudek, dobreprogramy.pl, 17.03.2022
