w świetle

W ten standard doskonale wpisuje się książka (...). Autorzy postawili w niej w jak najgorszym świetle wszystkich tych dziennikarzy, za którymi nie przepadają (...). Teza, którą próbują udowodnić w książce, jest dość przewrotna: zrobili kariery, bo albo sami służyli komunistom i esbekom, albo ich rodzice im się wysługiwali.

Cezary Łazarewicz, Wprost, nr 2, 7–12 stycznia 2014, s. 30

Potrzeba syntetycznego spojrzenia na składnię polską jest dziś oczywistością. Tradycyjne ujęcie Klemensiewiczowskie wymaga rewizji w świetle nowych teorii języka, które rozwinęły się w drugiej połowie XX wieku.

Renata Grzegorczykowa, Wykłady z polskiej składni, 2006, s. 5