uniwerbizacyjny

W literaturze językoznawczej przyjęto, że schemat części mowy objętych procesami uniwerbizacyjnymi obejmuje: rzeczowniki, czasowniki, przymiotniki i przysłówki — jako rezultaty oddziaływania procesów uniwerbizacyjnych. Ustalając ramy teoretyczne procesów uniwerbizacyjnych, D. Buttler rozważa kolejny problem, a mianowicie powszechność mechanizmu uniwerbiza-
cji w wyrazach przynależnych do różnych kategorii części mowy, która może mieć charakter przede wszystkim kwantytatywny. Efektem takich konstatacji jest stwierdzenie, że uniwerbizacja jest zjawiskiem najpospolitszym wśród rzeczowników, a najrzadszym wśród przysłówków (BUTTLER, 1977: 436). Taka konkluzja stała się punktem wyjścia dla opisu zjawiska uniwerbizacji w niniejszej monografii. Ze względu na obszerny materiał leksykalny, analizie i interpretacji poddane zostały tylko rzeczowniki, będące najwyrazistszym efektem procesów uniwerbizacyjnych w języku słowackim i polskim, pozwalającym na wysunięcie istotnych wniosków dla dalszego ich rozwoju.

Sylwia Sojda, Procesy uniwerbizacyjne w języku słowackim i polskim, Katowice, 2011, s. 12–13