Definicja
szereg czegoś, np. osób, rzeczy, zjawisk, to znaczna liczba tego
szereg czegoś, np. osób, rzeczy, zjawisk, to znaczna liczba tego
Nie przeczę, że szereg wyroków było fałszywych i może gdyby wydawali je inni sędziowie, zapobieglibyśmy wielu pomyłkom. (NKJP: Teresa Torańska, Oni, 1985)
Tylko tak, gdyż na pewno nie: !szereg wyroków był fałszywy. A zatem wyraz szereg zachowuje się tu jak liczebnik (zaimek liczebny): wiele wyroków było... i szereg wyroków było...Współpracuję z wydawnictwem. Poproszono mnie, bym adiustując teksty, określenia „szereg spraw”, „szereg ludzi [raczej: przykładów; dopisek red. DS]” zastępowała odpowiednikami „wiele spraw”, „sporo przykładów”.
Skąd takie zastrzeżenia się biorą? Zapewne z „Wielkiego słownika poprawnej polszczyzny PWN” (2012), w którym hasło szereg kończy się notką:Nadużywane, lepiej: wiele, dużo.
Podobnie do rzeczy podchodzi autor cytowanej strony:Jeśli o mnie chodzi, to również opowiadam się za tym, by słowa szereg używać raczej w jego znaczeniu podstawowym, konkretnym (...). Jednak nie należy twierdzić, że liczebnik nieokreślony szereg – jako synonim przysłówków ‘sporo, wiele, niemało’ – jest niepoprawny, i traktować jako błąd mówienie czy pisanie szereg miast, szereg przykładów, szereg wątpliwości. Można co najwyżej zaznaczyć, że taka polszczyzna nie zasługuje na upowszechnianie.
Tak właśnie stawiają sprawę językoznawcy (...)
Pełna treść tego i 5219 pozostałych artykułów poprawnościowych dostępna w abonamencie.
NKJP: Barbara Ziembicka, Najprostszą drogą. Rozmowy z artystami, 1998
NKJP: Stefan Żeromski, Wiatr od morza, 1922
liczebnik nieokreślony
formy: szereg; szeregiem; szeregowi; szeregu
szereg czegoś, zwykle osób lub rzeczy, to pewna liczba tego znajdujących się obok siebie, zwykle w linii prostej
NKJP: Andrzej Sapkowski, Narrenturm, 2002
NKJP: Teresa Bojarska, Świtanie, przemijanie, 1996
rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: szereg; szeregach; szeregami; szeregi; szeregiem; szeregom; szeregów; szeregowi; szeregu
szereg jakichś jednostek lub zjawisk to ich uporządkowany układ
NKJP: Jerzy Dzik, Dzieje życia na ziemi. Wprowadzenie do paleobiologii, 1992
rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: szereg; szeregach; szeregami; szeregi; szeregiem; szeregom; szeregów; szeregowi; szeregu
szeregi jakiejś organizacji, czasem też jakiejś innej grupy, to ogół jej członków
NKJP: Mariusz Urbanek, Kisielewscy : Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006
rzeczownik plurale tantum rodzaj niemęskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy: szeregach; szeregami; szeregi; szeregom; szeregów