Definicja
szekla to w żeglarstwie: metalowa lub stalowa klamra w kształcie litery U, O lub greckiej omegi (Ω), zamykana i otwierana za pomocą śruby (wkładanej w otwory umieszczone na spłaszczonych końcach) lub zapadki, służąca do łączenia lin zakończonych okiem i łańcuchów ze sobą lub z innym osprzętem; szekle używane też są np. w spadochroniarstwie
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Żeby się pozbyć pogardliwego miana szczura lądowego i zostać dopuszczonym do grona przezacnej żeglarskiej braci nie wystarczy wiedzieć co to
szekla, a co grot. Nawet umiejętność zawiązania najbardziej skomplikowanego węzła marynarskiego to za mało.
NKJP: Dziennik Zachodni, 2002
Następna szuflada to narzędzia: śruby, nakrętki, nity,
szekle i reszta jachtowego warsztatu, który, zwłaszcza w takim rejsie, jest niezmiernie potrzebny.
NKJP: Andrzej Urbańczyk, Dziękuję ci, Pacyfiku, 1985
Nowo przyjęty rep otrzymał krawat, znaczek klubowy oraz
szeklę. Ostatni z tych przedmiotów jest rodzajem legitymacji członkowskiej, która ma numer i jest połączona w łańcuch z
szeklami pozostałych repów.
— Każdy z nas ma szklankę, na której widnieje numer naszej
szekli — tłumaczy rep Henryk Machel. — Jeśli dzwonimy do siebie i zapominamy imienia kolegi możemy zwrócić się do niego, podając numer jego
szekli.
NKJP: Dziennik Bałtycki, 2005
