powiernica

Jedyną siostrzaną duszą panny Kazimiery, jedyną jej przyjaciółką była Krysia. W tej dziewięcioletniej dziewczynce znalazła wrażliwą powiernicę, z lubością zaplatała jej co rano warkocze, do niej jednej uśmiechała się, opowiadała jej o sobie i uczyła ją polskich piosenek ze śpiewnika w fioletowej pluszowej oprawie. Ich częste szepty wydawały mi się zmową przeciwko mnie, złościłem się więc i dokuczałem im obu.

Jan Brzechwa, Gdy owoc dojrzewa, 1958