Poprawna polszczyzna cenne informacje, niespodzianki, haczyki
Czy można mówić pojedyńczy? A pisać?
Kwestia jest dość skomplikowana, a my jesteśmy gdzieś na początku drogi jej uporządkowania.
Dlaczego w młodzieńczy, obłąkańczy, szaleńczy mamy zakończenie -ńczy, a w pojedynczy zakończenie -nczy? Wyjaśnienie etymologiczne miałoby być takie, że wymienione wyrazy pochodzą od rzeczowników z miękkim ń: młodzieniec, obłąkaniec, szaleniec. Ale tu pojawia się kolejne pytanie: to czemu piszemy opiekuńczy, skoro pochodzi ten przymiotnik od rzeczownika opiekun? Odpowiedź znowu jest prosta, choć brzmi naukowo: nastąpiło wyrównanie analogiczne, tzn. dostosowaliśmy ten przymiotnik do przeważających zdecydowanie przymiotników z zakończeniem -ńczy.
Ale drążmy dalej: to czemu przymiotnika pojedynczy nie dostosowaliśmy, czemu tu nie zaszło wyrównanie analogiczne? I teraz uwaga:
Dlaczego w młodzieńczy, obłąkańczy, szaleńczy mamy zakończenie -ńczy, a w pojedynczy zakończenie -nczy? Wyjaśnienie etymologiczne miałoby być takie, że wymienione wyrazy pochodzą od rzeczowników z miękkim ń: młodzieniec, obłąkaniec, szaleniec. Ale tu pojawia się kolejne pytanie: to czemu piszemy opiekuńczy, skoro pochodzi ten przymiotnik od rzeczownika opiekun? Odpowiedź znowu jest prosta, choć brzmi naukowo: nastąpiło wyrównanie analogiczne, tzn. dostosowaliśmy ten przymiotnik do przeważających zdecydowanie przymiotników z zakończeniem -ńczy.
Ale drążmy dalej: to czemu przymiotnika pojedynczy nie dostosowaliśmy, czemu tu nie zaszło wyrównanie analogiczne? I teraz uwaga:
