pościel

Przede wszystkim — postanowiła wreszcie uszyć sobie garsonkę z szarej gabardyny od Fabiana i zupełnie zapominając o atakach bólu, pełna euforii jeździła popołudniowym pociągiem na przymiarki do krawcowej do Torunia. Zdobyła dwa adamaszkowe komplety pościeli, musiała po nie jechać do Bydgoszczy; znajoma dentystka dzwoniła, że będzie dostawa w pedecie. Zbiegiem okoliczności napatoczył się również kierownik składu opałowego, przyszedł z obwiązaną gębą i ropniem pod prawą dolną siódemką — załatwiła półtorej tony węgla, który na dodatek za darmo zwalili jej do piwnicy.

NKJP: W. Kowalewski, Excentrycy, 2007

Lubię go. Jest bardzo żywy, lubię słuchać, jak opowiada filmy, które oglądał.
Bardzo dobry wieczór, świeże pościele, czysta podłoga w sypialni. Mirek odprężony po zajęciach.

Krystyna Kofta, Monografia grzechów z dziennika 1978–1989, 2006, s. 253