Definicja
pardon to przestarzale, dziś książkowo: przebaczenie, darowanie winy lub życia
pardon to przestarzale, dziś książkowo: przebaczenie, darowanie winy lub życia
NKJP: Andrzej Sapkowski, Chrzest ognia, 1996
NKJP: Witold Jabłoński, Metamorfozy, 2004
rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny
formy alfabetycznie: pardon; pardonach; pardonami; pardonem; pardonie; pardonom; pardonów; pardonowi; pardonu; pardony
jeśli ktoś robi coś bez pardonu, to robi to bezwzględnie, bez litości
NKJP: Marta Tomaszewska, Zorro, załóż okulary!, 2001
NKJP: Marek Idczak, Słony wiatr, 2007
NKJP: Adam Bahdaj, Wakacje z duchami, 1962
Agata Jankowska, Wprost, nr 2, 7–12 stycznia 2014, s. 43
frazem nieodmienny
formy: bez pardonu
pardon używamy tak, jak słowa przepraszam, zwłaszcza gdy pomyliliśmy się i chcemy sprostować swoją wypowiedź; słowo potoczne
NKJP: Marta Tomaszewska, Zorro, załóż okulary!, 2001
NKJP: Zygmunt Miłoszewski, Domofon, 2005
NKJP: Iwona L. Konieczna, Szarlotka z ogryzków, 2006
wykrzyknik
formy: pardon