Definicja
era paleozoiczna to jedna z głównych jednostek czasowych w historii Ziemi, wyróżniana dla 541–252 milionów lat temu, w której życie na Ziemi stopniowo ewoluowało od prostych organizmów jednokomórkowych do bardziej złożonych organizmów wielokomórkowych, w tym zwierząt i roślin (pojawiły się niemal wszystkie dzisiejsze grupy zwierząt, w tym pierwsze ryby, płazy, gady, a także pierwsze rośliny lądowe); dzielona na sześć głównych okresów: kambr, ordowik, sylur, dewon, karbon, perm