Definicja
neotelewizja to w socjologii taki model telewizji, w którym przestaje ona być obrazem rzeczywistości, medium przekazywania wiedzy i nauczania, a staje się reklamą samej siebie, przekazem zróżnicowanych i konfrontowanych poglądów oraz trywialnych treści (punktem odniesienia staje się życie codzienne); w neotelewizji płynność narracji rozbijają reklamy, zestawia się w niej różne gatunki, łączy się materiały dokumentalne z fikcyjnymi, jej odbiorca odbiera ją w stanie rozluźnionej uwagi, a bycie pokazanym w takiej telewizji wiąże się z uznaniem nie za autorytet, a za partnera czy kumpla telewidza, wzrasta rola publiczności telewizyjnej (głosowania SMS-owe, obecność w teleturniejach i talk-show)
