matuszka

Z prawosławnej literatury poświęconej rodzinom duchownych i matuszkom można wywnioskować, że osoba duchownego zwykle jest znana wszystkim mieszkańcom bądź członkom parafii, a jego rodzina stanowi, jeśli nie wzór do naśladowania, to chociaż grupę odniesienia. Rola matuszki jest przedstawiana jako wyjątkowa, „bycie matuszką” winno zaś stanowić podstawę tożsamości kobiety pełniącej taką funkcję. Jednocześnie matuszka ma odgrywać ważną rolę w budowaniu tożsamości wiernych, przekazywać wartości, które muszą być przestrzegane przez członków grupy, pokazywać, co jest w życiu ważne, pomagać odnaleźć się wśród grupy większościowej, która stara się narzucać swoje wartości. Ksiądz i jego żona mają być ostoją zwyczajów i tradycji, wzorem do naśladowania dla wiernych.

Kaja Kojder-Demska, Matuszki. Żony księży prawosławnych w Polsce, Zeszyty Etnologii Wrocławskiej, nr 2014/1(20), s. 136–137