Zbudowanie takiego modelu opisu językowego, który pozwalałby na niesprzeczną interpretację
leksemów złożonych z uwzględnieniem ich dwoistej natury, jest kwestią przyszłości. Na razie gramatycy niewiele zainteresowania okazują związkom frazeologicznym, a badacze zajmujący się frazeologią niewiele uwagi poświęcają cechom gramatycznym takich związków. Można odnieść wrażenie, że podstawowe pojęcia opisu gramatycznego, takie jak forma wyrazowa,
leksem i klasa gramatyczna (część mowy), zostały zbudowane na podstawie obserwacji niefrazeologicznych jednostek języka i dlatego nie sprawdzają się jako narzędzie interpretacji gramatycznej frazeologizmów. Choć więc twierdzi się, że
leksem jest jednostką opisu słownikowego, wyrazem w sensie słownikowym itp., to w praktyce narzędzia wypracowane przez gramatyków okazują się niewystarczające w odniesieniu do ogromnej liczby jednostek słownikowych opisywanych w słownikach.
Mirosław Bańko, Wykłady z polskiej fleksji, 2005, s. 34–35
