lebioda

lebioda (roślina)

Definicja

lebioda to potoczna nazwa wiatropylnej rośliny jednorocznej z rodziny komosowatych, występującej na całym świecie, rosnącej na wysokość od 15 do 150 cm, całej pokrytej mączystym owłosieniem (na liściach pojawiają się czasem czerwonawe przebarwienia), mającej drobne, bladozielone kwiaty; w dawnej Polsce lebioda była najważniejszym dzikim warzywem, w smaku podobnym do szpinaku, np. jej nasiona gotowano na kaszę (musiały być gotowane, ponieważ lebioda jest generalnie rośliną trującą), uprawiana lub wykorzystywana (np. w ziołolecznictwie) w Europie od prawieków, kojarzona z biedą ze względu na bycie składnikiem pożywienia w czasie wojen i nieurodzajów, po II wojnie światowej nieco zapomniana, dziś uważana za groźny i powszechny chwast (zachwaszcza np. uprawy kukurydzy, warzyw strączkowych, ziemniaków, buraków), zwalczany herbicydami

Gramatyka

rzeczownik rodzaj żeński odmienny

formy w tabelce: 

formy alfabetycznie: lebiod; lebioda; lebiodą; lebiodach; lebiodami; lebiodę; lebiodo; lebiodom; lebiody; lebiodzie

zgłoś poprawkę
Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

  • powstaniec — A kiedyś był (ten) powstańca
  • zadufany — O słowie zadufały (przez „ł”)
  • czasownik — Rodzaj nijaki czasownika w czasie przeszłym

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book