kerygmatyczny

Na rekolekcjach nauczanie jest bardzo ograniczone, kerygmatyczne, za to mnóstwo czasu przeznacza się na osobistą relację z Bogiem podczas adoracji i modlitwę. Efekty są zaskakujące: na przykład w sobotę wieczorem po wspólnej modlitwie potrafią siedzieć przed Najświętszym Sakramentem „w kucki”, w ciszy, nawet do pierwszej w nocy. Wracają do domów wybudzeni. Jeśli jednak ktoś im nie pomoże, ostygną.

stacja7.pl, 31.01.2014

Dyskusja na temat definicji, roli i znaczenia teologii kerygmatycznej trwa już od 20 lat. Można powiedzieć, że cały spór na ten temat rozstrzygnął ostatecznie wielki dogmatyk ostatnich czasów M. Schmaus w swojej „Katholische Dogmatik” wydanej w Monachium. Postawił on tam tezę, że teologia kerygmatyczna jako odrębna dyscyplina nie ma racji bytu. Jego zdaniem każda teologia musi być i naukowa i duszpasterska, należy ją zawsze wiązać z życiem, bo przecież z tego życia i jego potrzeb wyrosła i ma służyć temu życiu człowieka. Krótko mówiąc teologia kerygmatyczna ma być teologią zbawienia.

S. Grzybek, Kerygmatyczne wartości Pisma św. w świetle ewangelizacji współczesnego świata, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 48: 1995, z. 1, s. 32