Definicja
glajdy to głoski o artykulacji samogłoskowej (dokonuje się ona bez zwarć w jamie ustnej, ale z silnym przewężeniem, pośrednim między otworem a szczeliną), jednak niemające zdolności tworzenia sylab (niezgłoskotwórcze) i funkcjonujące w sylabach jako spółgłoski; w polszczyźnie istnieją cztery takie głoski — dwie ustne ([j] i u niezgłoskotwórcze) i dwie nosowe (nosowe warianty tamtych, np. w słowach: koński — tu oń wymawia się jako nosowe [o] i nosowe [j] — oraz chodzą — tu ą wymawia się jako nosowe [o] i nosowe [ṷ]); słowo specjalistyczne
