Definicja
free jazz to awangardowy styl jazzu rozwijany w latach 60. XX wieku w odpowiedzi na skostnienie jazzu amerykańskiego w ramach pewnych kanonicznych założeń i krytykowania tego, co poza nie wychodziło, charakteryzujący się swobodą harmoniczną, utratą wyrazistości rytmicznej i harmonicznej, kolektywną improwizacją (wymagającą wysokich umiejętności i doskonałego porozumienia), wprowadzaniem różnorodnych elementów muzycznych (np. elementów muzyki etnicznej czy nietypowych dźwięków w rodzaju zgrzytów, szmerów itp.)
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Na portalu Kickstarter pojawił się projekt filmu dokumentalnego w reżyserii Toma Surgala „Fire Music”. Obraz zapowiadany jest jako pierwsza poważna próba opowiedzenia filmem historii
free jazzu — jednego z najbardziej innowacyjnych i najbardziej niedocenianych zjawisk w historii muzyki.
jazzarium.pl, 2015
Amerykański saksofonista i kompozytor Ornette Coleman, prekursor
free jazzu, zmarł w czwartek rano w Nowym Jorku w wieku 85 lat. Gdyby nie on, jazz brzmiałby inaczej. (...) Swoją muzykę z lat 70. Coleman nazwał harmolodyczną. Była to według niego filozofia muzyki i metoda improwizacji, przekraczająca granice awangardy i
free jazzu. Przyznawała ona „jednakową wagę harmonii, melodyce, szybkości, rytmowi, czasowi i frazowaniu wynikającym z wprowadzania i umiejscawiania idei”. Cechowały ją m.in. zniesienie podziału na instrument solowy i akompaniament i momentami niemal rockowa rytmika.
tvn24.pl, 11.06.2015
Za prekursora głosowego odrodzenia we
free jazzie można by uznać Williama Parkera, nowojorskiego kontrabasistę, który w pierwszej dekadzie XXI wieku przeżywał jeden z najbardziej twórczych okresów w swojej karierze, wydając rocznie po kilka płyt, często w zupełnie różnych składach i konwencjach.
Artur Szarecki, dwutygodnik.com, 01.2014
